วิ่งชมป่า ชมเขา ชมนก ชมไม้ ทักทายเก้ง กวาง ลิง ค่าง บ่าง ชะนี
เพลินดนตรีธรรมชาติ จากจักจั่น หรีด หริ่ง เรไร แลนกไพร ตลอดเส้นทาง...
อีกคู่นึงน่ารัก ฝ่ายชายเป็นนักลากจูง ฝ่ายหญิงคงจะอ่อนแรง “เธออย่าวิ่งเร็วสิ”
“เร็วไปเหรอ เคร ๆ ปะไปอีกนิดนึง ข้างหน้ามีจุดให้น้ำ น่าจะมีแตงโม” 555 เอาอาหารมาลาก
ผิดกับอีกคู่นึง ฝ่ายชายยกนาฬิกาขึ้นดู “เหลืออีก 4 กม.
เค้าไปก่อนนะ ไปรอเส้นชัย” “เคร...อาบน้ำรอเลยนะ” จากนั้นนางก็หยุดวิ่งและเดินชิล
ๆ 555 ถ้าเป็นถ้อยคำของป้าคงบอกว่า “เออ ไปเลยไม่ต้องรอ...”
คู่นี้สุดยอดเลย
พอหญิงหมดแรงเริ่มเดิน ชายหนุ่มเปิดโทรศัพท์ ไลน์สด 555
แล้วนางวิ่งตามไปด้วยท่วงท่าสวยงาม
อีกคู่เป็นชายหนุ่มสองคน..”.พี่เรามาไกลแล้วนะ” “ เพิ่ง 5 โลเอง”
นอกจากการช่วยเหลือเกื้อกูลกันของนักวิ่งแพคคู่ งานนี้ ยังพบสุดยอดน้ำใจ
ของเพื่อนนักวิ่งที่ช่วยเหลือดูแลกัน ด้วยสภาพทางวิ่งที่ต้องเข้าป่า แม้จะไม่มีเนินสูงชัน
แต่ก็มีตอไม้ ก้อนหิน เถาวัลย์ หากไม่ระมัดระวังอาจเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย
บนเส้นทางเจอ 2 เครส เป็นนักวิ่งหญิง สะดุดตอไม้ล้มลง
เพื่อนนักวิ่งต่างพากันเข้าไปประคองลุกขึ้น สอบถามอาการ และหยิบยื่นความช่วยเหลือ
ยอดเยี่ยมจริง ๆ
หันมามองเส้นทางวิ่งกันบ้าง 10 กม. ที่ใคร ๆ
ให้สมญา ว่า เทรลอนุบาลนั้น มีเส้นทางสวยงาม ร่มรื่น ปกคลุมด้วยป่าไผ่
และไม้ป่าเบญจพรรณ แต่ละช่วงจะมีความแตกต่าง จุดที่ผ่านป่าไผ่ใบไผ่จะล่วงหล่นลงมากองปกคลุมพื้นดินค่อนข้างหนา
และผ่านรองเท้าใครต่อใคร เหยียบย่ำลงไป เฉพาะวันนี้ ก็หลายพันคน ทำให้ใบไผ่เปื่อยยุ่ย
คล้ายพรหมนุ่ม ๆ หากแต่ว่าอย่าได้วางใจ เพราะบริเวณพื้นผิวเดียวกันมีไม้รวก
ไม้ไผ่แตกหักตกอยู่ไม่น้อย สิ่งนี้มีลักษณะไม่ต่างจากมีดโกน หากสัมผัสผิวเนื้อตรง ๆ เรียกเลือดได้ทันทีเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น